T&L Łuck – miasto nad Styrem to atrakcyjny kierunek turystyczny. Jest stolicą obwodu Wołyńskiego, znajduje się na północnym zachodzie Ukrainy, przy granicy z Polską i Białorusią.
Łuck – miasto nad Styrem – początki
Łuck to jedno z najstarszych miast Ukrainy. Historyczne źródła podają, że pierwsza wzmianka o nim pochodzi z roku 1085. Liczy sobie ponad 900 lat. Miasto zostało założone na zakolu rzeki Styr. Już w XI wieku istniał tu drewniany zamek, który z czasem wzmocniono i przebudowano na murowany. Dokonał tego w XIV w. potomek litewskiego księcia Gedymina zwany Lubartem, który uczynił Łuck swoją siedzibą. Twierdzę od tej pory zaczęli nazywać Zamkiem Lubarta. W czasach Średniowiecza istniał tu zamek Górny i Okolny (Dolny). Do naszych czasów przetrwała tylko jego najstarsza część – zamek Górny. Wiadomo, że warownię kiedyś otaczała naturalna fosa, ponieważ rzeka opływała dookoła jego mury i dzięki takiemu ukształtowaniu terenu zamek był trudny do zdobycia. Nie zdołały go podbić nawet wojska tataro – mongolskich najeźdźców.
Zamek Lubarta – wieża Bramna
Forteca składa się z trzech wież. Idąc brukowaną drogą wchodzimy na dziedziniec przez wieżę Bramną, przed którą był kiedyś zwodzony most. Z czasem został on zastąpiony murowanym. W samej wieży znajduje się muzeum historii dziejów miasta. Najważniejszym wydarzeniem Średniowiecza związanym z Łuckiem był zjazd Monarchów Europejskich (Zjazd Łucki w 1429 roku), którzy obradowali nad obroną Europy przed imperium osmańskim. Z samego szczytu wieży otwiera się naszym oczom wspaniały widok na stare miasto i park. Wizerunek wieży Bramnej został umieszczony na odwrocie ukraińskiej waluty – banknotu 200 hrywien.
Zamek Lubarta – wieża Styrowa
W dalszej części zamku znajduje się kolejna wieżyca. Swoją nazwę otrzymała od rzeki Styr, która przepływa tuż obok jej murów. Prawdopodobnie kiedyś w jej górnej części mieściło się archiwum, a na dole było więzienie. Z pewnością warto zajrzeć do środka, ponieważ obecnie znajduje się tu ekspozycja związana ze sztuką wojenną średniowiecza w tym zbroją rycerską (repliki). Kolejny książę, który panował w tym zamku po Lubarcie to jego potomek książę Witold. Historyczne źródła twierdzą, że Łuck również był jego główną siedzibą. Brał on wraz ze swoją drużyną rycerską udział w bitwie pod Grunwaldem, czym zyskał ogromne uznanie u króla Jagiełły.
Wieża Władycza
Po lewej stronie naszej trasy wycieczkowej znajduje się trzecia baszta. Na chwilę obecną jej wnętrza eksponują największą kolekcję dzwonów w Ukrainie. W zamku zachował się prawie pełny obieg murów obronnych. Wiadomo, że kiedyś po prawej stronie był również pałac książęcy, ale budynek po pożarze rozebrano i nigdy go nie odbudowano. Większy budynek po prawej stronie przy murach zamku to muzeum malarstwa. Wybudowali go po części na fundamentach zrujnowanego pałacu. W dawnych czasach znajdowała się tu siedziba sądu szlacheckiego i kancelaria.
Na dziedzińcu zamkowym znajdują się ruiny najstarszej świątyni Łucka – cerkwi Jana Teologa z XI wieku. Nad obiektem znajduje się zadaszenie. Niedaleko od wieży Władyczej zobaczymy mały klasycystyczny budynek pierwotnie w XIX w. Powiatowa Izba Skarbowa, a obecnie Muzeum Książki.
Łucki zamek uważa się za największy i najlepiej zachowany zamek w kraju, i uznaje się go za jeden z siedmiu cudów Ukrainy. Na jego murach znaleziono inskrypcję, która pochodzi z roku 1602 i ma ponad 400 lat. Całe to założenie obronne jest muzeum państwowym.
Zachęcamy do spaceru dookoła zamku. Wędrując można podziwiać jego potężne mury w całej okazałości. Ścieżka prowadzi do pobliskiego parku wzdłuż koryta rzeki Styr.
Klikon
Starodawnym symbolem Łucka jest klikon – krzykacz miejski (укр. Кликун). W średniowieczu był nim halabardzista, który ogłaszał mieszczanom rozkazy władcy na ulicach miasta i placach, przekazywał ważne wiadomości lokalnego magistratu. Klikon pełnił również wartę nocną chroniąc spokojny sen mieszkańców i ostrzegając ich przed pożarem i niebezpieczeństwem. Właśnie tradycja nawoływania zapoczątkowała wartę klikonów w Łucku. Obecnie ich brązowe figurki znajdują się w różnych częściach starego miasta. Na zdjęciu widzimy klikona, który nazywa się Trylinko.
