Kurozwęki to Polska Kraina Bizonów

Gdzie znajduje się Polska Kraina Bizonów? Czy bizony żyją tylko na amerykańskich preriach? Czemu Popiel kojarzy się z Kruszwicą, wieżą i myszami? Jakie tajemnice kryje labirynt bukowy i kukurydziany?

Kurozwęki to Polska Kraina Bizonów. Wieś w województwie świętokrzyskim i powiecie staszowskim. Znajduje się niecałe 40 km od Buska Zdroju, a w niedalekiej okolicy leży kolejna unikalna atrakcja – Szydłów.

Historia

Pierwsze wzmianki o Kurozwękach pochodzą z XIII w., a pod koniec XIV powstała siedziba Kurozwęckich, czyli drewniano murowany zamek. Była to jedna z pierwszych warowni rycerskich w Polsce o charakterze obronnym. Potem zamek był wielokrotnie przebudowywany i został przekształcony w pałac, który obecnie możemy zwiedzać i podziwiać.

Ponadto miejscowa tradycja głosi, że założycielem był czeski rycerz (Poraj Sławnikowic) – brat św. Wojciecha.

Od XV w., a może nawet przed rokiem 1400 Kurozwęki posiadały prawa miejskie, a trwało to do 1879 r. Właścicielami miasta było kilka rodów: Kurozwęccy, Lanckorońscy, Sołtykowie i Popielowie (herbu Sulima – podobnie jak Zawisza Czarny).

Według źródeł historycznych ostatni właściciel pałacu brał udział w II wojnie światowej, a po jej zakończeniu zamieszkał za granicą. W miejscu pałacu oraz na okolicznych ziemiach założono PGR, a zabytek zaczął popadać w ruinę. Popielowie herbu Sulima postanowili wrócić na swoje ziemie i w tym celu wykupili je od aktualnych właścicieli. Obecnie trwają prace renowacyjne i są plany, aby je zakończyć w 2022 r. Mimo remontu Kurozwęki odwiedza już w tej chwili bardzo wielu turystów.

Herby rodowe właścicieli

Kurozwęki to Polska Kraina Bizonów

W Kurozwękach znajduje się jedyne w Polsce stado bizonów. Można je podziwiać od 2000 r., kiedy to z Belgii sprowadzono 20 jałówek i dwa byki. Obecnie to ponad 80 sztuk w trzech grupach, a liczba ta stale rośnie.

Bizon to bliski krewny żubra, ale odrobinę większy i silniejszy. W biegu może rozwinąć prędkość do 55 km/h. Żywi się głównie trawą i roślinami z łąk. Jest porośnięty w przedniej części tułowia brunatną sierścią i ma zawinięte rogi. Najbardziej aktywny rano i wieczorem. Samice bizonów są pod ścisłą ochroną. Dla zwiedzających organizowane są wycieczki safari. Podczas przejażdżki przewodnik opowie dużo ciekawych rzeczy o tych zwierzętach. 

Na miejscu są punkty gastronomiczne dla chętnych. Można tu degustować potrawy przyrządzone z mięsa bizona.

Bizony

Pałac

Kolejną atrakcją tej miejscowości jest remontowany obecnie pałac, ale kilka sal można zobaczyć. Zwiedzanie odbywa się w grupie zorganizowanej pod opieką przewodnika. Wycieczka zaczyna się w pomieszczeniach piwnicy potem prowadzi do sali balowej, salonów czerwonego i zielonego, pomieszczeń z zachowanymi pamiątkami rodu właścicieli i portretami przedstawicieli rodzin tu panujących oraz sławnych gości odwiedzających to miejsce. Jedynym w pełni oryginalnym, zachowanym elementem pałacu pozostaje jego fosa, w której obecnie nie ma wody. Wokół pałacu znajdują się liczne pomniki przyrody: stare drzewa mające około dwustu lat.

Sala balowa

Labirynty dużą atrakcją

Na terenie obiektu znajdują się dwa labirynty. Jeden jest bukowy i znacznie mniejszy, proponowany dla najmłodszych (można go zwiedzać z wózkiem dziecięcym). Drugi natomiast zajmuje ogromny teren porośnięty kukurydzą i w tym z całą pewnością nie chcielibyśmy się zgubić.

W obu przypadkach po wykupieniu biletu otrzymujemy mapkę z trasami i zagadkami, na które odpowiedzi trzeba znaleźć w labiryntach. Naszym zadaniem jest odnalezienie wszystkich punktów zaznaczonych na mapie. Po wykonaniu zadania możemy wygrać jakąś nagrodę niespodziankę.

Labirynt bukowy jest stały, natomiast ten w wysokiej kukurydzy, co rok jest inny i przedstawia jakiś temat historyczny. Tegoroczny motyw przedstawia cztery herby rodowe panujących tu ludzi. 

Labirynt bukowy

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP

Po obejrzeniu wszystkich atrakcji w okolicy krainy bizonów oraz pałacu warto podejść jeszcze do kościoła pw. Wniebowzięcia NMP. Zmierzając do świątyni mijamy wielki głaz zwany diabelskim kamieniem i poznajemy jego legendę.

Na końcu naszego spaceru zobaczymy kościół.

Naszym zdaniem jest to ciekawy obiekt, który został zbudowany dla kanoników laterańskich przed 1470 rokiem w stylu późnogotyckim. Wnętrze świątyni wykonane jest w stylu barokowym i pochodzi z przełomu XVII i XVIII w. Z jednej strony zobaczyć można bogato zdobioną kaplicę barokową Lanckorońskich (Pięciu Ran Chrystusa z końca XVII w.), z drugiej natomiast wejdziemy do neogotyckiej kaplicy grobowej Popielów (1872 r.).

Kosciół pw. Wniebowzięcia NMP

Podsumowując myślimy, że to miejsce z całą pewnością warto odwiedzić będąc w okolicy, a nawet specjalnie się tu wybrać. Już teraz jest bardzo popularne, a z pewnością za dwa lata po ukończonym remoncie będzie robić jeszcze większe wrażenie.

Polecamy przeczytać